Pastwisko - teren pokryty zwartą roślinnością wieloletnią złożoną gł. z traw niskich, luźnokępowych i rozłogowych bogato ulistnionych, roślin motylkowatych i różnych ziół. W gorszych siedliskach i na zaniedbanych pastwiskach w runi przeważają mało wartościowe trawy kępowe, chwasty, a przy zbyt dużym uwilgotnieniu gleby również turzyce i sity, utworzona przez roślinność darń umożliwia wieloletnie użytkowanie runi odrastającej po każdorazowym wypasie i po okresie zimy. Pastwisko jest użytkowane w ciągu 150-180 dni okresu wegetacyjnego, stanowi podstawę wypasu zwierząt gospodarskich w Polsce gł. bydła, koni i owiec. Wypas na pastwisku jest najtańszym sposobem letniego żywienia zwierząt, pozwala na ich utrzymanie w dobrej kondycji i zdrowiu. Duży udział w runi p. wartościowych roślin pastewnych, odpowiednia faza rozwojowa roślin w okresie spasania (dojrzałość pastwiskowa) wpływają korzystnie na smakowitość i strawność zielonki pastwiskowej; jest to pasza pełnowartościowa, zasobna w białko strawne, składniki mineralne (makro- i mikroelementy), witaminy i inne substancje czynne.
Użytkowanie pastwiskowe - najbardziej racjonalne jest użytkowanie pastwisk przy kwaterowym wypasie, a zwłaszcza przy tzw. wypasie dawkowanym (często stosowany na przemiennych pastwiskach, niewłaściwy jest wypas bezplanowy (wolny); w celu zachowania zwartej darni, równomiernie zagęszczonej runi stosuje się użytkowanie zmienne - świadomie zaplanowany system gospodarowania polegający na zmiennym, tj. kośnym (1-3 lata) i pastwiskowym (1-3 lata) użytkowaniu tej samej powierzchni.
Okres pastwiskowy (sezon pastwiskowy) - liczba dni przebywania zwierząt na pastwisku; zależy ona od przebiegu pogody, warunków siedliskowych pastwiska, intensywności jego użytkowania i wzrostu.
Pastwiskowa dojrzałość - stan runi umożliwiający jej racjonalny wypas i zaspokojenie potrzeb pokarmowych zwierząt bez szkody dla roślinności; określana jest plonem zielonki uzyskiwanym na pastwisku przed każdym wypasem kwatery lub wysokością roślin która jest dość ściśle skorelowana z plonem; przyjmuje się, że przy wysokości głównej masy roślin 15-20 cm, powinno się rozpoczynać wypas danej kwatery, jeżeli wysokość roślin przekracza 30 cm, a plony są zbyt duże należy kwaterę tę przeznaczyć na produkcję siana lub kiszonkę i wyłączyć ją okresowo ze spasania.
Wypas kwaterowy - system racjonalnego użytkowania runi, związany z podziałem pastwiska na kilka części, zw. kwaterami.
Wypas wolny - prymitywny sposób użytkowania runi pastwiskowej, polegający na swobodnym wypasaniu całego pastwiska; powoduje on wysokie straty paszy i degradację runi.
Niedojady - pozostałe rośliny po przepasieniu pastwiska lub jego kwatery; najczęściej są to nadmiernie wybujałe kępy roślin na powierzchniach, na których pozostały stałe odchody zwierzęce z poprzedniego wypasu; są one przez zwierzęta omijane.
Włóka łąkowa - narzędzie służące do rozgarniania kretowisk, wyrównywania powierzchni i rozcierania łajniaków; wyróżnia się włóki belkowe, obręczowe i in.
Użytkowanie pastwiskowe - najbardziej racjonalne jest użytkowanie pastwisk przy kwaterowym wypasie, a zwłaszcza przy tzw. wypasie dawkowanym (często stosowany na przemiennych pastwiskach, niewłaściwy jest wypas bezplanowy (wolny); w celu zachowania zwartej darni, równomiernie zagęszczonej runi stosuje się użytkowanie zmienne - świadomie zaplanowany system gospodarowania polegający na zmiennym, tj. kośnym (1-3 lata) i pastwiskowym (1-3 lata) użytkowaniu tej samej powierzchni.
Okres pastwiskowy (sezon pastwiskowy) - liczba dni przebywania zwierząt na pastwisku; zależy ona od przebiegu pogody, warunków siedliskowych pastwiska, intensywności jego użytkowania i wzrostu.
Pastwiskowa dojrzałość - stan runi umożliwiający jej racjonalny wypas i zaspokojenie potrzeb pokarmowych zwierząt bez szkody dla roślinności; określana jest plonem zielonki uzyskiwanym na pastwisku przed każdym wypasem kwatery lub wysokością roślin która jest dość ściśle skorelowana z plonem; przyjmuje się, że przy wysokości głównej masy roślin 15-20 cm, powinno się rozpoczynać wypas danej kwatery, jeżeli wysokość roślin przekracza 30 cm, a plony są zbyt duże należy kwaterę tę przeznaczyć na produkcję siana lub kiszonkę i wyłączyć ją okresowo ze spasania.
Wypas kwaterowy - system racjonalnego użytkowania runi, związany z podziałem pastwiska na kilka części, zw. kwaterami.
Wypas wolny - prymitywny sposób użytkowania runi pastwiskowej, polegający na swobodnym wypasaniu całego pastwiska; powoduje on wysokie straty paszy i degradację runi.
Niedojady - pozostałe rośliny po przepasieniu pastwiska lub jego kwatery; najczęściej są to nadmiernie wybujałe kępy roślin na powierzchniach, na których pozostały stałe odchody zwierzęce z poprzedniego wypasu; są one przez zwierzęta omijane.
Włóka łąkowa - narzędzie służące do rozgarniania kretowisk, wyrównywania powierzchni i rozcierania łajniaków; wyróżnia się włóki belkowe, obręczowe i in.
En son değiştirme: poniedziałek, 10 sierpnia 2015, 10:49